فیزیکالیسم، جسمانیانگاری یا فیزیکیانگاری یک نظریه فلسفی است که بر این باور است هر چیزی که وجود دارد قابل تقلیل به خواص فیزیکی است؛ یعنی هیچ چیزی به جز چیزهای فیزیکی وجود ندارد. این واژه توسط اتو نویرات در یک سری از مقالات دربارهٔ اشیا فیزیکی در اوایل قرن بیستم استفاده شد.
فیزیکالیسم در فلسفه معاصر اغلب با مسئله ذهن- بدن در فلسفه ذهن مطرح شدهاست، که فیزیکالیسم بر آن است که همه چیزهایی که به «ذهن» نسبت شده، در واقع باید به «مغز» یا فعالیت مغزی نسبت داده شود. فیزیکالیسم گاهی «ماتریالیسم» هم نامیده میشود، ولی اصطلاح «فیزیکالیسم» بهتر است، زیرا با علوم فیزیکی تکامل یافته و مفاهیم بسیار پیچیدهتری از فیزیکی بودن را نسبت به ماده دربرمیگیرد؛ مثل رابطه موج/ذره یا نیروهای غیرمادهای که توسط ذرات تولید میشوند.
مطالعه این شماره از دانشنامه فلسفه استنفورد برای علاقهمندان به فلسفه فیزیکالیسم مفید خواهد بود.
دسته بندی موضوعی | موضوع فرعی |
علوم انسانی |
فلسفه
|