ویتگنشتاین را میتوان مهمترین فیلسوف قرن بیستمی دانست که درباره زبان به بحث فلسفی پرداخته است. او دو مرحله فکری متفاوت دارد ، در مرحله نخست فکری خود به دنبال زبانی آرمانی برای علم است و بر همین اساس زبان منطق ریاضی را زبان آرمانی میداند. اما ویتگنشتاین متاخر این زبان آرمانی را کنار گذاشته و از بازیهای زبانی سخن میگوید. به این معنا که هر چیزی زبان خاص خود را دارد و زبان عام و آرمانی وجود ندارد، آنچه هست زبان خصوصی برای هر بازی است. سول کریپکی فیلسوف آمریکایی در این کتاب خوانش خاص خود از این نظر ویتگنشتاین را ارائه کرده است.
دسته بندی موضوعی | موضوع فرعی |
علوم انسانی |
فلسفه
|